Kjartan Hatløy (uten tittel)

Så mange slags syn vert å sjå frå vindaugsglaset

medan kjøleskapet lågt brummar frå staden sin

frå høgdene sine skråar to rader gråbrune fjell ned i vest og slepp

til ein fjord, ein som lever stund for stund

i skymingslys ei stor stille. Ingen

nyttar den raude krakken

nett då

eit grått lasteskip

lydlaust

sig frå nord, veltar kalde bylgjer

mot vest og mot aust


****************************************************************************

(fra Dikt i samling, 2017) 

William Stafford: Why I Am Happy

Now has come, an easy time. I let it
roll. There is a lake somewhere
so blue and far nobody owns it.
A wind comes by and willow listens
gracefully.
I hear all this, every summer. I laugh
and cry for every turn of the world,
its terribly cold, innocent spin.
That lake stays blue and free; it goes
on and on.
And I know where it is.

***************************************