T.E. Hulme: Victoriakaien

 (Dette sveiv ein fallen mann
        ei kald beisk natt)

Fyrr kom eg i ekstase av nokre vek på ei fele,
av gullhælar på det harde fortoget.
No veit eg
at varme er det viktigaste i poesien.
Å, Gud, gjer det lite
det gamle stjerne-etne himmelteppe,
so eg kan balla det um meg og liggja koseleg.

Til norsk ved Olav H. Hauge

********************************************

(i Hand grip hand i svevne, Noregs Boklag, 1978)